Page 39 - Korkuteli Burada Dergisi - Aralık 2017 - Sayı 6

Yağmurla el ele çok yürüdük, gözümüzde Kimisi suretialemdi görene, anlayana, sahip
serçe ötüşü yarınlar, aklımızda firari söğüt dalı. çıkana.
Ablamdan devrolan yarısı yırtık ayakkabıydı
ortak hayaller, Ben suzandım
Ona dar, bana bol geliyordu. Ben armağandım
Yokluğun darlığı da bolluğu da yoruyordu Ben su sandım
oyunlarımızı. Ben sandım
Ben sandım ki askıda hayallerim büyüyecekti.
Türküler dizerdi ablam O gün sustum
Ben türkülere ağlar sanırdım Hala susuyorum.
Meğer rengi dökülen, çocukluk hayallerimizin
asılı kaldığı duvarlara ağlarmış. O gün sustum
Hala susuyorum.
Sonbahardı Ablamdan devrolan yarısı yırtık ayakkabıydı
Suzan da geçti benim geçtiğim yollardan ortak hayallerimiz.
Yoksunluğumuzu görmüş; Ona dar, bana bol geliyordu.
- Gözüm sırattır benim, düşürme kendini. Var git,
Bak git. Gözümden dökülen sızıları türküne eş
kılmayacaksan duvarlara sinmiş çocukluğumuzu
ne alıp götürürsün şehre. Bir deklanşör sesinde…

Küçüktüm
Saftım
Hayal kurmuştum
Cam kırıklarıydı umutlarım
Konuşsam dilim
Sussam yüreğim kanayacaktı.

Dilimin ucunda çorak toprakların kelimeleri
Kimisi çığlık
Kimisi ağıt

39