03.09.2018 / 21462 Görüntüleme
Ve Eylül
Faik ARDAHAN
............ sanma ki sen bir aysın
............ sanma ki sen bir yansıma
-I-
soğukta ellerim üşürdü,
hele şubatta, hele rüzgarda .
yanaklar ayazda kalmış anılardı,
yalnızlık daha da bir üşütürdü anıları,
aklıma gelen sensizliklerde.
adım, uzun zamandır bakılmayan resimlerdi
söylenmeyen zamanlarda.
seni anmak, yaza çevirirdi şubatı,
meltemdi adın ellerime dokunan,
ılık rüzgar olurdu kokun yanaklarımda.
adın eylül olurdu
yağan her damla suda çoğalan
kendi kendine okunan
ve yazılan şiirlerin 25 inci sayfasında
eylül sen,
sen eylül olurdun.
ve şiirin adı şimdi eylül,
adını ananların dilinde
hoş geldin
iyi ki doğdun olurdu
eylül ayının 25 inci sayfasında başlayan takvimlerde.
-II-
en çok;
gözlerinden yansımayı sevdim,
gülüş olmayı dudaklarında biriken kelimelerde,
adımın sesinde nakarat oluşunu,
uykumun gelmesini,
omuz başında gördüğüm rüyaları,
ıslık çalarken pişirdiğin kahvede duman olup,
fincan kenarında sana dokunmayı en çok sevdim
ama en çok;
senin gözlerinden yansımayı,
sesinin kulaklarımda çınlamasını ve
birde beni kucaklamanı sevdim
eylül ayının 25’inde…
adım, uzun zamandır bakılmayan resimlerdi
söylenmeyen zamanlarda.
adım eylül olur her ayın 25’inde…