HANGİ ÖĞRETMEN ?

Merhaba Değerli Korkuteli Burada Dergisi okuyucuları. Ben Özlem Çardak 1986 Bucak doğumluyum. Korkuteli de büyüdüm. Lisans eğitimimi Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesinde tamamladım.2010 yılında başladığım öğretmenlik mesleğime Korkuteli’nde sınıf öğretmeni olarak devam etmekteyim.

  Gelin bu yazıda sizinle çok güzel bir yolculuğa çıkalım ve ilkokul yıllarımızı hayal edelim. Çoğumuz öğretmenlerimizi gülümseyerek ve sevgiyle hatırlarız. İlkokul öğretmenleri unutulmayan öğretmenler arasındadır. Söylediği bir cümle hatta tek bir kelime hayatımıza yön verip çoğumuzun umutlarına kapı bile açmıştır.

Şimdiler de ise öğrenciler hep bir koşuşturma içinde bizim o eski öğrencilik hallerimizden epey farklı. Arkadaşlarıyla oyun kurmak yerine bir yarış maratonu içindeler.

Hele bir de, öğretmen seçme modası başladı. Bir öğretmen olarak buna anlam veremiyorum. Ne, neden, niçin, neye göre kıyaslanıyoruz?

Cevaplar; Başarı, başarı, başarı…

Evet, biz öğretmenler de eğitim verdiğimiz o minicik hayalleri olan öğrencilerimizin başarılı olmasını isteriz.

Hangi öğretmen istemez ki…

Ama unutulmaması gereken bir şey var.

Çocuklarımızın hayata atılması için tek şart başarı değildir. Şuan ki toplumuzda çocuklarımızda eksik duygular var. Vicdan, merhamet, ahlak, var olanı paylaşma yani iyi niyet bu duygulardan yoksun büyüyen çocuk elde edeceği her başarıda mutsuz olur.

Anne ve babalar kendi hayalleri ve istekleri doğrultusunda, çocuklarının kişiliklerini dikkate almaksızın seçimler yapmakta siz değerli aileler sizin hayalleriniz sizinle, çocuklarınızın hayalleri onlarla kalsın. Yürümek istedikleri yolda onlara hep destek olun. Seçenekler sunarak kendi yeteneklerini keşfetmelerini sağlayın.

 Bizler o kadar da korkunç kişiler değiliz ya hu!

Çocuklarınızı öğretmenleri ile korkutmayın.

Bizde çocuklarla birlikte gülüp çocukluğumuza dönüyoruz. Arada bir küçük kaş çatmalarımız, cezalarımız olmuyor değil. Bunlar biricik yavrularımızı okulu sevdirmeyecek şeyler değil.

Çok ödev verin?

Ben kendi çocukluğumu düşününce oyun oynamayı saatlerce ders çalışmaya tercih ederdim. Sizde bir düşünün hangi çocuk kendi kaldırabileceği sorumluluktan fazlasını ister. Sistemimiz yeterli ve verimli çalışmak olmalıdır. Her gün vazgeçmeden yapacağımız en önemli şey kitap okumak olmalı. Çocuğumuza “sen odana git kitap oku biz keyifle televizyon izleyeceğiz.” Mesajını vermeden bizlerde kitap okuyarak onlara doğru örnek olacağız. Başta zor gelebilir ama alışacağız.

Biz öğretmenler en az siz anne babalar kadar öğrencilerimizi tanırız. Onları hayata hazırlamaya çalıştığımız bu dönemde, dışarıdan çok fazla müdahale edildiği zaman keyfimiz kaçmakta. Bizlerin isteği sizlerin desteğini görmek. Siz, biz ve öğrencimiz birlik olursak başarabiliriz.

Gökyüzünden sakındığınız evlatlarınızı emin ellere teslim ettiğinizi hatırlatarak yazımı tamamlıyorum. En az kendi çocuklarımız kadar sevip kollamaktayız. Amacımız onlara rehber olmak. Endişelenmeyin mutlulukla birlikte başarı gelecektir. Öğrencilerimiz 4. Sınıftan mezun olunca, çok değerli ortaokul öğretmenlerimize teslim ederek görevimizi tamamlıyoruz. Yeni dünyalar tanımak üzere yolumuza devam ediyoruz.