Page 37 - Korkuteli Burada Dergisi - Kasım 2017 - Sayı 5
P. 37
KENDIMI
ARIYORUM
Aslında hiçbir zaman bizim görüşümüz olmayan şeyleri neden
savunuruz?
Neden inandığımız gibi yaşamayız, neden yapmacığızdır ve
çevremizi, hatta kendimizi bile buna inandırmaya çalışırız. Rol
yaparız; sahnede olmadığımız halde doğal değilizdir.
Herkes, her şey oluruz da bir kendimiz olamayız, belki de olmak
istemeyiz.
Düşüncelerimizi, duygularımızı, fikirlerimizi, hislerimizi, neden en
yalın haliyle dile getiremeyiz, savunamayız. Bunları dile getirince
Ayşegül PINAR kaybedeceklerimiz kendimize olan saygımızdan özgüvenimizden
AVUKAT daha mı önemlidir.
Üzerimize olmayan bir kıyafeti bile giyemezken bizim olmayan
düşünceleri nasıl taşırız ki üzerimizde…?
Niye içimizden yerdiğimize dışımızdan alkış tutarız.
Neden kendimiz olamaz; ideallerimizi, görüşlerimizi ölene dek
savunamayız, herkes bize karşı olsa da, kimse bizi desteklemese de…
Korkarız çünkü dışlanmaktan. İlla ki sürünün ayrılmaz bir
parçası olmalıyız, yoksa kurda yem oluruz! Bir takım şeylere sahip
olamayacağımızdan korkarız, sahip olduklarımızı ise kaybetmekten.
Rol yaparak kazanacağımız kazanımlar, parçası olduğumuz
sürüdekiler tarafından alkışlanmak, saygınlık ve kabul görmek
kendimize olan saygımızdan daha önemlidir ne yazık ki…
Bizlere yalan söylemenin kötü olduğu öğretildi ama yalan hareketleri,
davranışları da hep alkışladık nedense…
Eğer farklı bir görüş ortaya atarsak, içimizden gelmesine, öyle
istememize rağmen farklı bir tavır sergilersek dışlanırız, herkes bizi
ayıplar, adeta teşhir oluruz.
Belki de kendimizi, kişiliğimizi hiçbir zaman tam olarak ortaya
koyamadığımız için bunu gerçekleştirebilenlere adeta uzaylı
gibi bakarız. Çünkü bizim yapamadığımızı yapmışlar, kendileri
olabilmişlerdir.
Ve bu durumda da onları bir şekilde kıskanır, yermeye çalışırız.
Çünkü bizim gibi birilerini, en önemlisi de kendilerini kandırma
derdinde değildirler. Rol yapmak yerine yalnızca yaşayanlardır. Bu
yüzden de bir taraftan onlara imrenip özenirken bir taraftan da
onlar gibi olamadığımız için kıskanırız. Ve ne zaman kaybettiğimiz
kişiliğimizi bulursak kıskanılan biz oluruz.
Kıskanılsak da, yerilsek de, eleştirilsek de ve sırf farklı olduğumuz,
farklı düşündüğümüz için dışlansak da kendimiz olmak ve kendimiz
kalabilmek temennilerimle;
Kendinizle kalınız.
37